Hoe verloopt een miskraam?
In het verloop van een miskraam kan veel verschil zitten per persoon en per zwangerschap. Meestal zien we echter een verloop zoals hieronder beschreven:
Eerste dag(en): in eerste instantie verlies je maar een klein beetje bloed. Dit neemt toe tot ongeveer de hoeveelheid van een of twee menstruaties. De kleur is meestal helderrood en er kunnen (grote) stolsels tussen zitten.
Doorzetten: bij het doorzetten van de miskraam krijg je buikpijn, die in intensiteit kan variëren van menstruatiekramp tot weeënpijn en in duur van minuten tot uren. De duur en intensiteit kan ook heel erg wisselen. Via deze buikpijn maakt je lichaam de baarmoeder schoon. Dit duurt totdat al het zwangerschapsweefsel is verdwenen.
Nasleep: je zult nog een aantal dagen klachten hebben. Deze ebben langzaam weg: de buikpijn wordt een zeurderig gevoel en verdwijnt daarna. Het bloedverlies wordt geleidelijk minder (de dag na de miskraam is het al ongeveer net zoveel als wanneer je ongesteld bent) en donkerder. Het kan zijn dat je een curettage nodig hebt omdat het vruchtje onvolledig wordt afgetoten (zie verderop).
Neem tijdens de miskraam contact op met de verloskundige als je:
- Langer dan 3 uur veel bloed verliest (kortdurend heftig bloedverlies is normaal, zeker wanneer het vruchtje het lichaam verlaat)
- Binnen een uur twee grote maandverbanden volledig doordrenkt
- Veel grote stolsels verliest
- Duizelig bent, (bijna) flauwvalt of sterretjes ziet
- Een temperatuur van 38°C of hoger hebt
- Je onzeker voelt, vragen hebt of wilt napraten
Wat te doen bij een miskraam
Afwachten
Om te horen dat het mis is met de zwangerschap, heeft meestal veel impact en verdriet. Het is je eigen keuze of je wilt afwachten tot de miskraam spontaan op gang komt of dat je een behandeling wilt.
Sommige vrouwen vinden afwachten fijn, zodat er ruimte is om afscheid te nemen van de zwangerschap en om je lichaam de kans te geven een miskraam te krijgen. Dit kan medisch gezien geen kwaad en heeft geen gevolgen voor een nieuwe zwangerschap. Bovendien kun je een miskraam die op natuurlijke wijze is verlopen vaak beter verwerken.
Een spontaan einde van de miskraam kan binnen twee weken gebeuren of een paar weken duren. Mocht dit niet gebeuren in deze periode of mocht je afwachten niet prettig vinden, dan kunnen we je verwijzen naar de gynaecoloog. Deze zal opnieuw een echo maken en met jullie bespreken wat de mogelijkheden zijn om een miskraam op gang te brengen.
Andere vrouwen vinden het afwachten te onzeker en willen graag afscheid kunnen nemen. Welke keuze jullie ook maken, alles is goed!
Medicatie
Misoprostol is een medicijn dat een miskraam kan opwekken. Dit zijn tabletten die je zelf vaginaal in kunt brengen, waarna het meestal 1 à 2 dagen duurt voordat de medicatie aanslaat. Komt de miskraam niet op gang, dan kan de gynaecoloog een tweede dosering voorschrijven.
Een voordeel van misoprostol is dat de miskraam op redelijk natuurlijke wijze verloopt, zoals wanneer de miskraam spontaan op gang komt. Nadelen zijn dat het wat meer pijn kan veroorzaken (je mag wel paracetamol nemen) en dat er soms alsnog curettage nodig is om al het weefsel uit de baarmoeder te verwijderen.
Curettage
Een curettage is een medische ingreep in het ziekenhuis, waarbij de gynaecoloog het zwangerschapsweefsel uit de baarmoeder verwijdert. Dit gebeurt door een zuigcurettage (slangetje) of curette (schrapertje) via de vagina en de baarmoedermond in te brengen. Je wordt daarbij lokaal verdoofd of onder narcose gebracht.
Het fijne aan een curettage is dat je de ingreep in kunt plannen. Dat geeft minder onzekerheid dan afwachten. Wel kunnen er complicaties optreden, zoals het zeldzame syndroom van Asherman: verklevingen aan de binnenzijde van de baarmoeder die de vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden en later een extra operatie behoeven. Als de zuigcurettage of curette door de baarmoederwand heengaat, kun je een extra nacht in het ziekenhuis moeten blijven en antibiotica voorgeschreven krijgen. Tenslotte kan er bij incomplete curettage een restant van het zwangerschapsweefsel achterblijven, wat later spontaan naar buiten komt of alsnog operatief verwijderd moet worden.
De kans op zulke complicaties is niet erg groot, maar hij bestaat wel. De verloskundige of gynaecoloog kan je hierover uitvoerig informeren en adviseren.
Ant-i-D antistoffen
Als je een Rhesus-negatieve bloedgroep hebt en na week 10 van de zwangerschap een miskraam krijgt, kun je een injectie met anti-D antistoffen krijgen zodat je lichaam geen Rhesus-antistoffen aanmaakt. Je verloskundige kan deze injectie indien nodig verzorgen.
Kun je zelf iets doen?
Naast afwachten is er eigenlijk niets wat je kunt doen bij een miskraam. Een miskraam voorkomen of tegenhouden kan niet, ook niet met rust of medicatie. Het enige wat je kunt doen, is tijdens en na de miskraam veel rust nemen om lichamelijk en mentaal te herstellen. Heb je pijn, dan mag je dit gerust verlichten met pijnstillers (paracetamol of ibuprofen) of warmte (kruik, warme douche).
Na een miskraam is de baarmoedermond overigens vaak nog iets geopend. Wacht daarom even met het gebruik van tampons om geen onnodig risico op infectie te lopen.
Wat kan de verloskundige doen?
Naast het toedienen van anti-D antistoffen, zijn we er ook om je (fysiek en emotioneel) te ondersteunen. Heb je lichamelijke klachten of vragen over je miskraam, dan kun je altijd bij ons terecht. Misschien heb je behoefte aan een extra controle of een luisterend oor. Wij geven je graag de persoonlijke begeleiding en verloskundige zorg die je nodig hebt.
